Po co się łudzisz radością, jaką ci świat ofiarowuje? Tylko ta radość jest prawdziwa i rzeczywista, której nikt nas nie może pozbawić.
Pociechy dla duszy są niezbędne: albo za najniższymi goni, albo za najwyższymi. Tamte drażnią i nie nasycają, te jedynie duszę, która jest nieśmiertelna, mogą zaspokoić.
Umieć się cieszyć to wielka sztuka. Cieszenie się złymi rzeczami daje powód do wylewania łez. Jak nie znoszą się ogień z wodą, tak również nie znoszą się uciechy cielesne z duchowymi.
Chcesz nigdy nie być smutnym? To zawsze dobrze żyj. Z tego źródła płyną czyste pociechy. Żadne nieszczęścia ci nie dokuczą, żadne nie przygnębią, jeśli przyświeca choć jeden promień Bożej łaski, pociesza.
Dodaj komentarz