Więcej ceń zbawienie każdego człowieka, niż wszystkie skarby całego świata.
(S. Ignat. apud Ribaden. l. 5)
Co w nas jest najdroższe, to cenimy prawie najmniej. Dusza, która kosztuje niesłychanie drogo, mało znacząca być nie może, chyba jedynie dla tych, dla których nic lichszego nie ma. Chrystus przedłożył zbawienie człowieka nad niebo 1: ażeby je zapewnić, bóstwo swoje niejako strawił, ogołocił się, oddał życie i krew. To, co tyle cenił najmądrzejszy z mistrzów, czemu my o to tak mało dbamy? Używamy fałszywej wagi. Przez całe życie mozolnie zabiegamy o niewiele warte rzeczy, jak bogactwa, nauka, a za zbyt ciężką i nieznośną mamy zaś wszelką pracę około ludzkiego zbawienia. Wspomnij na sąd Boga. Bóg wszelką potęgę świata tyle ceni, ile my włos lub pusty orzech: bardzo Mu zaś chodzi o zbawienie człowieka. Prócz siebie, nie ma nic nad zbawienie pożądańszego, nic bardziej upragnionego.
Dodaj komentarz