Rozmowa o rzeczach Bożych, chociażby była prowadzona z jak najgorszym człowiekiem, nie pozostaje bez korzyści.
(S. Ignat. apud Nad. 31 Julii)
Wielka jest siła łaski! W jednej chwili z Szawła czyni Apostoła, najgorszego przemienia w najlepszego1. Podobnie jak światło, w jednej chwili rozprasza wszelkie ciemności wraz ze swoim pojawieniem się.
Jedno słowo jest dzielniejsze nad obosieczny miecz, duszę tak przenika, że ją całkiem zmienia. Krótka mowa staje się od długiej o wiele skuteczniejsza, gdy ją oświeci promień Tego, w którego ręku są serca wszystkich.
Gdyby się owoc zaraz nie ukazywał, nie rozpaczaj, przyjdzie czas i na owoc. Dosyć jeśli teraz rzuciłeś nasionko, żniwo będzie, i to obfite, mimo iż teraz wszystko zdaje się zlodowaciałe jakby pod śniegiem. Nie wszystko razem dojrzewa.
Oby wielu do nas przychodziło, żeby się świętszymi stawali, nie żeby wracali bogatszymi jedynie w swych nadziejach. Do nas należy ich złe zamiary tak poprawiać, aby coś lepszego znaleźli, niż szukali.
